معنی کوه لبن - جستجوی لغت در جدول جو

کوهی است به یمن. (منتهی الارب) (ترجمه قاموس) (آنندراج). از ابن حبیب نقل است که زبد کوهی است به یمن. (تاج العروس). رجوع به معجم البلدان ج 3 ص 433 چ وستنفلد شود

لغت نامه دهخدا

کوه خبان

(خِ)

نام کوهی است بین معدن نقره و فدک بعربستان. (از متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

کوه بس

(بُ س س)

کوهی است نزدیک ذات عرق. (منتهی الارب) (از معجم البلدان) (از تاج العروس)

لغت نامه دهخدا

کله بن

(کَ لَ)

دهی از دهستان کیاکلاست که در بخش مرکزی شهرستان شاهی واقع است و 410 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

کوه عبد

(عَ)

کوهی است مر بنی اسد را. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

کوه بر

(تَ)

سنگتراش در کوه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

کوه آب

دهی از دهستان ده پیر که در بخش حومه شهرستان خرم آباد واقع است، 120 تن سکنه دارد که از طایفۀپیرالوند هستند، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

کوه کن

(گُ لِ)

دهی از دهستان طارم بالا که در بخش سیردان شهرستان زنجان واقع است و 141 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

کوه عن

(عُن ن / عَن ن)

کوهی است در نزدیکی مروان، و در جوفش آبها یافت شود. و آن در طریق مکه است از جانب بصره. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

کوه ضبع

(ضَ بُ)

نام کوهی است از غطفان، و گویند کوهی است منفرد بین نباج و نقره. و سمی بذلک لما علیه من الحجارهالتی کأنها منضده تشبیهاً لها بالضبع و عرفها لأن للضبع عرفاً من رأسها الی ذنبها. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

کوه قبل

(قُ بَ)

کوهی است نزدیک دومهالجندل. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

کوه لبنی

(لِ)

نام کوهی است. ابومحمد الاسود گوید: لبنی در بلاد جذام باشدو ابوزیاد گوید عمرو بن کلاب راست. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

کوه قطن

(قَ طَ)

کوهی است بنی اسد را. (منتهی الارب). و امرءالقیس در توصیف ابر از آن نام میبرد آنجا که گوید:
اصاح تری برقاً اریک ومیضه
کلمع الیدین فی حبی ّ مکلل...
علی قطن بالشیم ایمن صوبه
و ایسره علی الستار فیذبل.
اصمعی گوید: مابین فواره و مغرب کوهی است به نام قطن از بنی عبس که آبهائی به نام های مختلف از آن جاری است، و ابوعبیداﷲ سکونی گوید: کوهی است گرد و از سر آن چشمه هائی سرازیر میشود. از بنی عبس است و بین حاجر و معدن قرار دارد. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

کوه کان

(تَ پَ)

یعنی کوهکن و کان به معنی کنده نیز آمده و به فتح کاف مرادف کن، لیکن از ضرورت شعر است، (آنندراج)، کوهکن، کهکان، (فرهنگ فارسی معین) :
ز آرزوی کف راد تو ز کان گهر
گهر برآمد بی کوه کان و بی میتین،
فرخی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

کوه گان

دهی از بخش جالق که در شهرستان سراوان واقع است و 500 تن سکنه دارد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
دهی از بخش جالق که در شهرستان سراوان واقع است و 850 تن سکنه دارد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

کوه گین

به معنی خداوند و صاحب و بزرگ باشد، (برهان) (آنندراج)، خداوند و صاحب و بزرگ مردم، (ناظم الاطباء)، لغتاً به معنی با وقار و ثبات همچون کوه، (حاشیۀ برهان چ معین)

لغت نامه دهخدا

کوه لره

(لِ رِ)

کوهی به ارتفاع 9200 پا، میان استرآباد و تاش. (مازندران و استرآباد رابینو بخش انگلیسی ص 79)

لغت نامه دهخدا

کوه بن

(بُ نِ)

دهی از بخش قصرقند که در شهرستان چاه بهار واقع است و 160 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

کوه قرن

(قَ)

کوهی است به آفریقا. (منتهی الارب). و در فتوحات اسلامی از آن یاد شده است. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

کوه نبو

(نَ نی یَ)

کوهی است از سلسله کوههای عباریم در موآب روبروی اریحا که موسی از بالای آن اراضی مقدسه را مشاهده نمود، و معلمان در تحقیق این کوه اختلاف دارند و غالباً گویند که کوه نبا می باشد. (از قاموس کتاب مقدس ص 871). و نیز رجوع به نبا شود

لغت نامه دهخدا

کوه بنه

(پَ)

دهی از دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان لاهیجان است که 331 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

کوه حبان

(حَبْ با)

نام کوهی است میان معدن النقره و فدک، نام وادی ایست به یمن. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

کوه حبس

(حِ)

کوهی است مر بنی اسد را و اصمعی گوید: در بلاد بنی اسد، مناطق حبس و قنان و ابان ابیض و ابان اسود تا رمه و همچنین دو حمی: حمی ضریه و حمی ربذه، و ’دو’ و صمان و دهناء در شق بنی تمیم میباشد. منظور بن فروۀ اسدی گوید:
هل تعرف الدار عفت بالحبس
غیر رماد و اثاف غبس
کانها بعد سنین خمس
وریده تذری حطام الیبس
خطأ کتاب معجم بنقس.
(معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا